//= $monet ?>
Духтар аз шиноварӣ хаста шуда, тасмим гирифт, ки мардро ба васваса бигирад. Пас аз он ки ба ӯ зарбаи босифат дод, мард тасмим гирифт, ки ба ӯ ташаккур гӯяд ва сари худро дар байни пойҳои вай гузошт. Забонаш он кадар дарозу нозанин ва аз он тараф ба он тараф овезон буд ва духтар пои худро бардошта, аз хар чихат уро рухбаланд мекард. Пас аз чунин лесидан, ки забонаш аллакай аз кор монда шуда буд, вайро дар вазифаҳои гуногун мезад.
Хоҳари хуб, вай воқеан ба бародараш бисёр кӯмак кард. Духтарак ба назар зебо, симои зебо дорад ва хараш танг аст. Ҳамин тавр, алоқаи ҷинсӣ воқеан хуб буд, ҳардуи мо хеле шавқовар будем.